به نقل از «فرارو»

عفونت زخم را چگونه درمان کنیم؟

تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۳۶۷۱۲

بریدگی‌های جزئی یا خراش‌های سطحی پوست در خانه درمان می‌شوند. زخم‌های جزئی هر چند ممکن است نیازی به بیمارستان رفتن نداشته باشند اما باز هم لازم است مراقبت‌هایی انجام دهید تا جلوی عفونی شدن زخم را بگیرید. اول باید بزرگی یا عمق زخم را بررسی کنید تا ببینید نیاز به اقدام پزشکی دارد یا نه. اگر زخم جدی است پس فورا باید به اورژانس یا درمانگاه مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برای درمان زخم ابتدا باید دست‌ها را با آب و صابون کاملا بشویید تا میکروب و باکتری به فرد آسیب‌دیده منتقل نشود.

با یک پارچه تمیز روی زخم را کمی فشار دهید. فشار کمک می‌کند لخته خون زودتر تشکیل شود. زمان ایده‌آل برای فشردن زخم بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه است. از طرفی دیگر برای توقف خون‌ریزی در دست‌ها یا پاها توصیه می‌شود ناحیه آسیب‌دیده را بالاتر از قلب قرار دهید. در مورد دست‌ها می‌توانید دست را بالا نگه دارید یا روی سطحی بگذارید که بالاتر از سینه فرد است. پاها را هم می‌توانید با کمک چند بالش بالا بیاورید.

با آب تمیز زخم را بشویید

آب سرد برای این کار خوب است. شستن زخم با آب سرد کمک می‌کند ذرات خاک و شن، آلودگی و هرگونه اثری از مواد خارجی که می‌توانند سبب عفونت شوند از روی زخم پاک شوند. پوست اطراف زخم را با آب و صابون بشویید و سپس با حوله‌ای تمیز خشک کنید.

اگر هرگونه ذره‌ای در زخم باقی ماند باید به دقت و با احتیاط آن را درآورید. این کار را می‌توانید با موچینی که با الکل استریل کرده‌اید انجام دهید. ذرات بزرگ‌تر یا ذراتی که در زخم گیر کرده‌اند و حرکت نمی‌کنند باید توسط پزشک یا پرستار خارج شوند و اگر این کار را در خانه انجام دهید ممکن است به زخم آسیب بیشتری بزنید.

از الکل استفاده نکنید. زیرا الکل می‌تواند زخم را تحریک کرده و فرایند التیام را به تاخیر بیندازد. ضمنا توصیه می‌کنیم برای پاک کردن زخم از پنبه استفاده نکنید زیرا ذرات آن روی زخم می‌چسبند و می‌مانند.

با آنتی‌بیوتیک موضعی روی زخم را بپوشانید

انواع پمادها با عوامل فعال متعددی برای ضدعفونی‌کردن زخم وجود دارند. عملکرد این پمادها جلوگیری از عفونت است، نه سرعت دادن به فرایند التیام.

چسب زخم برای زخم‌های ریز

موثرترین راه برای پیشگیری از عفونت زخم در صورتی که زخم کوچک است، استفاده از چسب زخم می‌باشد. افرادی که به چسب حساسیت دارند می‌توانند از باند و گاز استریل استفاده کنند. لازم نیست زخم را محکم ببندید چون فشار زیاد باعث محدود شدن گردش خون در ناحیه می‌شود. بانداژ یا چسب را تا زمانی که زخم خوب شود هر روز عوض کنید و اگر هر زمانی کثیف و آلوده شد فورا آن را عوض کنید.

زخم را بررسی کنید

همه‌ی راه‌های گفته شده برای این هستند که جلوی عفونت زخم را بگیرند؛ اما همیشه بهترین کار این است که نسبت به زخمتان و تغییرات آن هشیار باشید. اگر هریک از علائم زیر روی داد احتمال عفونت وجود دارد و باید به پزشک مراجعه کنید:

زخم خوب نمی‌شود

دردش بیشتر شده

قرمز و ملتهب شده

جوش‌هایی ظاهر شده‌اند

ترشحاتی شبیه چرک دارد

احساس می‌کنید داغ است

تب کرده‌اید

چه نوع زخم‌هایی به اقدام پزشکی نیاز دارند؟

بعضی از زخم‌ها را نمی‌توان در خانه درمان کرد زیرا سلامت فرد به خطر می‌افتد:

نیش زدن یا گاز گرفته شدن توسط حیوانات. این زخم‌ها به احتمال زیاد عفونی می‌شوند.

زخم‌هایی که ناحیه آسیب‌دیده را بی‌حس کرده‌اند. حس نکردن و کرختی قسمتی از بدن می‌تواند نشان‌دهنده‌ی آسیب جدی به استخوان یا تاندون باشد.

زخم‌هایی که عمقشان بیشتر از پنج سانتی‌متر است نیاز به بخیه دارند.

زخم‌هایی که در آن‌ها چیزی گیر کرده مثل شیشه، سنگ یا چوب. تلاش برای درآوردن جسم داخل زخم می‌تواند سبب پارگی و خونریزی شود.

روش‌های پزشکی جلوگیری از عفونت زخم

متداول‌ترین اقدام پزشکی برای جلوگیری از عفونت زخم شامل موارد زیر می‌شود:

بخیه: پزشک با استفاده از سوزن و نخ استریل و مخصوص بخیه، زخم را می‌بندد. بعد از چند روز بخیه‌ها کشیده می‌شوند. هرگز خودتان در خانه بخیه را نکشید چون احتمال آسیب و عفونت وجود دارد.

چسب بخیه: چسب بخیه شبیه بخیه زخم را می‌بندد. چسب بخیه را هرگز خودتان باز نکنید، پزشک باید این کار را انجام دهد.

چسب بافتی: چسب مایع بافتی دارای موادی است که پارگی‌های زخم را بسته نگه می‌دارد و برای زخم‌های کوچک توصیه می‌شود. چسب بافتی برای کودکان ایده‌آل است زیرا استفاده از آن‌ها هیچ دردی ندارد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه عفونت زخم روش درمان عفونت زخم زخم هایی روی زخم زخم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۳۶۷۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کبد چرب و دردسرهایش

آفتاب‌‌نیوز :

«امروزه در جهان کبد چرب به یک بیماری اپیدمی و همه‌گیر تبدیل شده به طوری که از هر ۱۰ نفر در جهان یک نفربه آن بیماری مبتلاست. در ادامه به بررسی این بیماری خواهیم پرداخت.

کبد چرب چیست؟

بیماری کبد چرب به دلیل تجمع چربی مازاد در کبد ایجاد و اغلب در افرادی دیده می‌شود که اضافه وزن دارند یا چاق هستند. کبد چرب معمولاً در مراحل اولیه آسیبی ایجاد نمی‌کند و علایمی ندارد، اما در صورت بدتر شدن می‌تواند منجر به آسیب جدی به کبد شود.

علت بیماری کبد چرب

کبد چرب می‌تواند ناشی از مصرف زیاد الکل باشد، اما بیشتر افراد مبتلا به این بیماری دچار بیماری نوع غیرالکلی هستند که ناشی از مصرف الکل نیست. عواملی که در ایجاد این بیماری نقش دارد، عبارت‌اند از:

فشار خون بالا

افزایش کلسترول و تری گلیسیرید خون

ابتلا به دیابت نوع ۲

اضافه وزن و چاقی به‌خصوص در اطراف شکم

برخی افراد به دلایل دیگری مثل سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، هپاتیت B مزمن، هپاتیت C مزمن، بیماری هموکروماتوز و عوارض جانبی برخی دارو‌ها به کبد چرب مبتلا می‌شوند.

انواع کبد چرب غیر الکلی

کبد چرب ساده یا استئاتوز (کبد چرب گرید یک): در این مرحله سلول‌های چربی شروع به رسوب در کبد می‌کنند. در کبد چرب گرید یک هیچ التهاب یا زخمی وجود ندارد.

استئاتوهپاتیت غیر الکلی (کبد چرب گرید۲): این مرحله زمانی رخ می‌دهد که تجمع چربی در سلول‌های کبد با التهاب همراه باشد.

فیبروز (کبد چرب گرید۳): این مرحله زمانی اتفاق می‌افتد که بافت اسکار پایدار در کبد و در رگ‌های خونی اطراف کبد وجود داشته باشد. در کبد چرب گرید ۳ کبد می‌تواند به درستی عمل کند.

سیروز کبدی (کبد چرب گرید۴): در این مرحله کبد به درستی کار نمی‌کند و علایمی مانند زرد شدن پوست و سفیدی چشم‌ها و درد مبهم در سمت راست پایین دنده‌ها شروع می‌شود.

علایم کبد چرب

کبد چرب دارای این علایم است:

درد شکم

از دست دادن اشتها

کاهش وزن

ضعف یا خستگی

حالت تهوع

خارش پوست

زردی پوست و چشم

کبودی پوست و خون ریزی آسان

ادرار تیره‌رنگ

تغییر رنگ مدفوع

تجمع مایع در شکم (آسیت)

تورم پا‌ها

خوشه‌های قابل مشاهده از رگ‌های خونی زیر پوست

بزرگ شدن سینه در مردان

سرگیجه

درمان و پیشگیری

درمان کبد چرب بستگی به علت آن دارد، بعضی از انواع آن ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. اصلاح سبک زندگی علاوه بر درمان می‌تواند باعث پیشگیری از این بیماری شود.

اجتناب از مصرف الکل و دیگر مواد سمی: پرهیز از مصرف الکل، ضروری‌ترین بخش کنترل کبد چرب الکلی است. همچنین بیماران باید از مصرف دارو‌هایی مثل کورتیکواستروئید‌ها که باعث آسیب به کبد می‌شود، اجتناب کنند.

رژیم غذایی: رژیمی با چربی تعدیل شده برای پیشگیری از کبد چرب توصیه می‌شود.

کاهش وزن: کاهش وزن می‌تواند باعث کاهش مقدار چربی جمع شده در کبد شود.

ورزش: ورزش منظم برای بهبود این بیماری، مفید و روشی مناسب برای کاهش کلسترول و تری گلیسیرید خون است.

دارودرمانی تحت نظر پزشک: دارو‌هایی که برای درمان مقاومت انسولین استفاده می‌شود، می‌تواند مفید باشد.

گیاه خار مریم (Milk Thistle): خار مریم گیاهی است که برای درمان بیماری‌های کبدی استفاده و باعث افزایش تولید آنزیم‌های آنتی اکسیدانت می‌شود که به کبد برای شکستن و دفع مواد سمی کمک می‌کند. همچنین این گیاه ممکن است باعث افزایش تولید سلول‌های کبدی جدید شود. البته مصرف آن باید تحت نظر پزشک باشد.

برای بیمارانی به بیماری کبد چرب گرید ۲ مبتلا هستند، بهترین راه درمان، تغییر سبک زندگی است. با خوردن غذا‌های کم چرب و افزایش فعالیت بدنی می‌توانید بیماری خود را درمان و هر چند وقت یک بار با پزشک متخصص مشورت کنید.»

منبع: روزنامه خراسان